Recensie De Dagboeken van Cassandra Mortmain – Dodie Smith

De dagboeken van Cassandra Mortmain:4 sterren
(vertaling van I Capture the Castle)
Auteur: Dodie Smith, ook bekend van 101 Dalmatiërs
Gepubliceerd door: Uitgeverij Karmijn

De dagboeken van Cassandra Mortmain gaat over een 17-jarig meisje die met haar eigenaardige familie in de ruïne van een middeleeuws kasteel woont. Zo is er haar vader die ooit een bestseller heeft geschreven, maar zich nu alleen nog maar opsluit in zijn studeerkamer om detectives te lezen. Topaz, de stiefmoeder die model staat voor schilderijen en er aparte hobbies op nahoudt. Haar zus Rose, broer Thomas en Stephen, de zoon van de vroegere huishoudster die bij hun inwoont. Cassandra probeert alle gebeurtenissen vast te leggen door middel van haar dagboek. Hoe ze proberen rond te komen van weinig tot geen geld en hoe hun leven is. Totdat er opeens iets onverwachts gebeurt wat zo uit een Jane Austen boek had kunnen komen. Een rijke Amerikaanse familie erft het nabijgelegen Scoatney Hall, waaronder twee jonge mannen, Simon en Neill Cotton.

”Omdat Rose maar ongeveer eenmaal per jaar huilt, had ik eigenlijk naar haar toe moeten gaan en haar troosten, maar ik wilde alles in dit dagboek neerpennen. Ik begin te beseffen dat schrijvers de neiging hebben harteloos te zijn.”

Mijn mening

Zoals de titel al voorspeld is dit boek geheel geschreven in dagboek stijl. Daardoor weet je precies wat Cassandra meemaakt en voelt, die altijd goed haar best doet om haar gevoelens en waarnemingen van anderen zo goed mogelijk te verwoorden. Haar doel is namelijk om ooit een roman te kunnen schrijven. Ze probeert door middel van haar dagboeken te leren snelschrijven. Emoties, de omgeving, licht, beschrijven blijkt moeilijker dan ze denkt, maar soms toch ook weer makkelijk en die worsteling zie je door het gehele boek heen. Cassandra beschrijft de gebeurtenissen, de omgeving en de karakters zo goed dat het niet moeilijk is om er een voorstelling bij te maken. Je ziet het allemaal zo voor je, met soms een komische noot ertussen van haar eigen mening. Gaandeweg zie je stiekem al aankomen wat er gaat gebeuren, terwijl Cassandra zelf dit nog niet doorheeft. Naarmate het verhaal vorderde vond ik het boek ook wat minder sterk worden, maar een aantal verrassende wendingen op het eind maakten dat weer goed.

” Toen zei ik tegen mezelf dat, omdat ik nooit een gedachte aan de kerk wijd als ik me gelukkig voel, ik nauwelijks kan verwachten dat die iets voor me kan doen als ik ongelukkig ben. “

Samengevat heb ik genoten van dit verhaal. De Dagboeken van Cassandra Mortmain is een boek die zoals vele klassiekers echt nostalgische gevoelens oproept, een gevoel van herkenbaarheid geeft en waar ik door de gevatte beschrijvingen van Cassandra vaak heb om moeten lachen. Ik zat meteen helemaal in het verhaal. Wat ik zo leuk vind is dat het boek laat zien dat vaak niet alles gaat zoals je wil in het leven, maar dat dat ook prima is. Dat je daar van leert en toch ook weer verder kan leven.

Uitgave boek

Ik hou van de details van dit boek. Wanneer Cassandra haar dagboek heeft volgeschreven en een nieuwe heeft zie je ook echt van welk kwaliteit deze is en welk design deze heeft. Ook zie je in de binnenkant het snelschrift van Cassandra, de allereerste pagina van haar dagboek.

Bedankt Uitgeverij Karmijn voor dit recensie exemplaar!

Bestel de Dagboeken van Cassandra Mortmain bij Bol.com

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *